Zv/kryeministrja Belinda Balluku duket se ka ndërmarrë një fushatë të heshtur, por të fuqishme, për të uzurpuar dhe konsoliduar pushtetin në duar të saj. Ajo nuk është më thjesht një zëvendëse e kryeministrit Edi Rama, por ka kaluar në një rol të rëndësishëm si një lojtar kyç në regjimin qeverisës, duke shtuar në mënyrë të qëndrueshme ndikimin e saj brenda administratës shtetërore dhe madje edhe brenda Partisë Socialiste.

Me një lëvizje taktike të mençur, dyshohet se Balluku ka arritur të marrë nën kontroll jo vetëm Ministrinë e Infrastrukturës dhe Energjisë, të cilën e drejton, por gjithashtu të forcojë pozitat e saj në më shumë se gjysmën e kabinetit qeveritar, konkretisht në 6 ministri kyçe, si Ministria e Mbrojtjes, Financave, Brendshme, Shëndetësi dhe Bujqësisë. Ajo ka arritur të vendosë në komandë Sekretarët e Përgjithshëm të besuar dhe të kontrollojë stafet e shumicës së ministrive të sipërpërmendura, duke u shndërruar në një forcë të fuqishme të administratës shtetërore.

Përmes kësaj manovre, Balluku ka nxjerrë jashtë loje shumë ministra të tjerë, duke marrë komandën e tyre nëpërmjet emërimit të Sekretarëve të Përgjithshëm dhe duke forcuar kështu pozitat e saj përballë kryeministrit Edi Rama. Ky i fundit, në një përpjekje për të ruajtur kontrollin mbi qeverinë, duket se po tenton të zbehë influencën e kryebashkiakut të Tiranës, Erion Veliaj, i cili është në mandatin e tij të tretë dhe të fundit. Ndërkohë, Rama duket se po fuqizon gjithnjë e më shumë Ballukun, duke e vendosur atë në një pozicion të jashtëzakonshëm ndikimi brenda qeverisë. Pushteti që Balluku ka fituar në mënyrë të heshtur është i jashtëzakonshëm dhe vazhdon të rritet.

Ajo ka arritur të ketë një ndikim të fuqishëm jo vetëm në sektorin e energjisë dhe infrastrukturës, por edhe në një sërë ministrish të tjera. Me këtë kontroll, Balluku ka krijuar një hije të fortë në gjithë administratën shtetërore, duke emëruar të besuarit e saj si Sekretarë të Përgjithshëm në pozita kyçe dhe duke e kontrolluar administratën shtetërore nga pozita e saj e lartë. Më kryesorja, ajo ka nën kontroll edhe fondet e ministrive kyçe. Lëvizjet e saj të mençura dhe ambicia për të kapur pushtetin e qeverisë janë gjithnjë e më të dukshme, duke e bërë atë një figurë të paevitueshme në politikën shqiptare.

Një tjetër veçori e këtij konsolidimi të pushtetit është se Balluku është gjithnjë e më shpesh në ekranet televizive, një shenjë që ky forcim i pozitave të saj nuk është thjesht një lojë brenda qeverisë, por një strategji për të rritur profilin e saj publik dhe për të tërhequr vëmendjen. Kjo gjithashtu është një lëvizje për të paraqitur veten si një lider të fuqishëm, të gatshëm të marrë përsipër rolin e drejtpërdrejtë në udhëheqjen e vendit. Ky është një pasqyrim i ambicieve të saj, ku ajo duket se është në rrugën për të fituar mbështetje dhe pushtet të mëtejshëm, për të vendosur drejtimin e politikave dhe vendimeve kryesore.

Në të njëjtën kohë, Balluku ka filluar të kontrollojë edhe sektorët kyç të administratës shtetërore. Ministrat e rinj, si Pirro Vengu, Ervin Hoxha dhe Petrit Malaj, konsiderohen tashmë “ushtarë” të Belinda Ballukut, të cilët janë të angazhuar për të mbështetur dhe realizuar interesat e saj. Dyshohet se ajo ka filluar të paracaktojë fituesit e Statusit të Nënpunësit Civil, duke siguruar një rrjet të gjerë besnikësh në administratën shtetërore.

Kjo është një tjetër manovër e zgjuar që i lejon Ballukut të kontrollojë dhe të manovrojë nën sipërfaqe, duke pasur ndikim në çdo pjesë të administratës. Për të forcuar më tej këtë dominim të pushtetit, Balluku dyshohet se ka vendosur emërime të besuara në pozita kyçe. Aleks Marku, shefi i kabinetit të Pirro Vengut, pritet të emërohet Sekretar i Përgjithshëm në Ministrinë e Mbrojtjes, ndërsa Ermal Nufi, shefi i kabinetit të saj, është përgatitur për një ngritje të mëtejshme në detyrë, pasi ka marrë “bekimin” për të qenë Sekretar i Përgjithshëm. Pra, zoti Nufi mund të emërohet Sekretar i Përgjithshëm në Ministrinë e Bujqësisë, përmes së cilit do të kontrollojë edhe fondet e bujqësisë, duke qenë se Balluku është drejtues politike në qarkun e Fierit, i njohur si “hambari” i Shqipërisë.

Këto emërime janë pjesë e një strategjie të gjerë për të siguruar një kontroll të plotë mbi administratën dhe për të siguruar besnikërinë e individëve që janë të gatshëm të mbështesin çdo vendim që ajo merr. Në këtë mënyrë, Belinda Balluku po konsolidon një pushtet të jashtëzakonshëm dhe është në një pozicion që mund të ushtrojë ndikim të drejtpërdrejtë në çdo aspekt të administratës shtetërore dhe të politikës shqiptare. Ajo ka arritur të krijojë një rrjet të fuqishëm që e mban të lidhur dhe e fuqizon çdo ditë më shumë, duke i mundësuar asaj të rrisë ambiciet e saj për të udhëhequr më tej këtë qeveri dhe mundësisht, vendin.