Mafia shqiptare ka bërë një zgjerim të konsiderueshëm të operacioneve të saj në Ekuador, duke shfrytëzuar rrugët kyçe të trafikut të drogës që kalojnë përmes këtij vendi. Përmes rrëfimit të César (emri i tij i vërtetë është mbajtur anonim), një anëtar i bandës Latin Kings në Ekuador, zbulohet një nga praktikat më të errëta të trafikimit të drogës nga Amerika e Jugut drejt Evropës.

Sipas César, mafia shqiptare është shumë e fuqishme në këtë industri dhe nuk heziton të përdorë dhunë për të arritur qëllimet e saj. Ai përshkruan se si ai është rekrutuar nga një oficer i korruptuar i policisë kundër narkotikëve dhe është përdorur për të ndihmuar mafian shqiptare në trafikimin e kokainës. “Mafia shqiptare më telefononte dhe më thoshte: ‘Duam të dërgojmë 500 kg drogë, nëse nuk pranon, ata të vrasin.’”

Rrugët e Trafikut të Drogës dhe Efekti në Ekuador
Ekuadori ka një rol të rëndësishëm në tregtinë ndërkombëtare të kokainës. Edhe pse vendi nuk prodhon drogën vetë, ai është një pikë kyçe e kalimit të 70% të kokainës botërore, që kontrabandohet nga Kolumbia dhe Peruja, dy prodhuesit më të mëdhenj të kokainës në botë. Pavarësisht se Ekuadori ka ndërmarrë masa të shumta për të luftuar këtë problem, tashmë është një nga destinacionet më të rrezikshme për shkak të intensifikimit të përleshjeve mes grupeve kriminale.

Në vitin 2024, autoritetet ekuadoriane kanë raportuar konfiskimin e një sasie rekord të drogës, kryesisht kokainë, që tregon një rritje të ndjeshme të eksporteve të drogës përmes këtij vendi. Presidenti Daniel Noboa ka nënvizuar se kjo ka sjellë një rritje të dhunës, me 781 vrasje vetëm në muajin janar 2025, duke bërë atë më të përgjakshmin në vitet e fundit.

César dhe Rol i Tij në Trafikimin e Drogës
César filloi të punojë për kartelet e drogës që kur ishte vetëm 14 vjeç, duke u tërhequr nga mungesa e mundësive për një jetë më të mirë. Ai tregon se si mafia shqiptare e rekrutoi për të menaxhuar lidhjet me rojet e porteve dhe shoferët që mund të ndihmonin në transportimin dhe fshehjen e drogës. “Unë i korruptoja këta persona që të mbyllnin sytë dhe të ndihmonin në kontrabandimin e drogës nëpër portet e Ekuadorit,” shpjegon ai.

Për Ekuadorin, kriza e drogës është e rëndësishme jo vetëm për shkak të pasojave ekonomike dhe sociale, por edhe për shkak të efektit të drejtpërdrejtë që ka mbi sigurinë e qytetarëve. Rritja e konsumit të kokainës në Evropë ka nxitur trafikimin më të madh të drogës, duke ushqyer një cikël dhune dhe korrupsioni që po rritet çdo ditë.

Në fund, kjo situatë ka bërë që autoritetet ekuadoriane të kërkojnë ndihmën ndërkombëtare, duke u bashkëpunuar me vendet e Bashkimit Evropian dhe organizatat ndërkombëtare për të luftuar këtë krizë gjithnjë e më të rrezikshme.

Pasi kokaina arrin në Ekuador nga Kolumbia apo Peruja, ajo ruhet në magazina derisa punëdhënësit e tij shqiptarë të mësojnë për ndonjë kontejner që do të niset për në Evropë.

Bandat përdorin tre metoda kryesore për të futur kokainën në dërgesa: 1) e fshehin në mallra para se të arrijnë në port, 2) e fusin në kontejnerë që janë brenda portit, ose 3) e ngjisin drogën në anije ndërsa janë në det.

César ndonjëherë ka fituar deri në 3,000 dollarë për një punë, por nxitja nuk është vetëm paraja: “Nëse nuk e bën një punë që të kërkojnë shqiptarët, të vrasin.”

Ai thotë se ndien një farë pendese për rolin e tij në tregtinë e drogës, sidomos për ata që ai i quan “viktima kolaterale”.

Por ai beson se faji i përket vendeve konsumatore. “Nëse konsumimi vazhdon të rritet, do të rritet edhe trafiku. Do të bëhet i pandalshëm,” thotë ai, duke shtuar: “Vetëm nëse e luftojnë atje, do të mbarojë këtu.”

Punëtorë të zakonshëm, jo vetëm anëtarët e bandave, përfshihen në këtë zinxhir.

Juan (jo emri i tij i vërtetë) është shofer kamioni. Një ditë ai mori një ngarkesë me peshk ton për ta dërguar në port. Ai thotë se rrugës kuptoi se diçka nuk shkonte.

“Sinjalin e parë e mora kur arrita në magazinë. Aty ishte vetëm ngarkesa, asgjë tjetër. Ishte një magazinë me qira, pa emër kompanie,” kujton ai.

“Dy muaj më vonë, pashë në lajme që kontejnerët ishin sekuestruar në Amsterdam, plot me drogë. Ne nuk dinim asgjë.”