Organizata Botërore e Shëndetësisë (OBSH) pritet të mbështesë për herë të parë përdorimin zyrtar të ilaçeve për humbje peshe në trajtimin e obezitetit tek të rriturit, sipas një memorandumi të siguruar nga agjencia Reuters. Ky zhvillim sinjalizon një ndryshim të rëndësishëm në politikën globale të shëndetit publik, ndërsa bota përballet me përmasat epidemike të obezitetit.
Një problem global me kosto të lartë shëndetësore dhe ekonomike
Mbi 1 miliard njerëz në mbarë botën vuajnë nga obeziteti, përfshirë mbi 70% në vendet me të ardhura të ulëta dhe të mesme, sipas të dhënave të OBSH-së dhe Bankës Botërore. Megjithatë, trajtimi i obezitetit është shpesh i kufizuar për shkak të mungesës së aksesit në ilaçet moderne dhe kostove të larta të tyre.
Çfarë janë ilaçet GLP-1 dhe si funksionojnë?
Ilaçet më të përfolura aktualisht – Wegovy (nga Novo Nordisk) dhe Zepbound (nga Eli Lilly) – janë pjesë e klasës GLP-1, të cilat imitojnë një hormon që ngadalëson tretjen dhe ul oreksin. Në provat klinike, pacientët që i përdorën këto ilaçe humbën deri në 20% të peshës trupore.
Por kostot janë një pengesë serioze. Çmimi aktual është mbi 1,000 dollarë në muaj, dhe shumë pacientë duhet t’i marrin për jetë të tërë për të ruajtur efektin. OBSH po shqyrton përfshirjen e këtyre ilaçeve në listën e saj të ilaçeve thelbësore, gjë që mund të rrisë ndjeshëm aksesin në vendet më të varfra.
Në pritje të patentës dhe gjenerikëve më të lirë
Një dritë shprese vjen nga fakti se semaglutidi, përbërësi aktiv i Wegovy, del nga patenta në disa tregje vitin tjetër, duke hapur rrugën për gjenerikë më të përballueshëm. Ndërkohë, liraglutidi, një përbërës i brezit të mëparshëm, është tashmë më i disponueshëm, por ende me kosto relativisht të lartë.
Rekomandimet e reja të OBSH-së pritet të publikohen në gusht ose shtator 2025, dhe do të përfshijnë jo vetëm përdorimin e ilaçeve, por edhe modele trajtimi të integruar, që përfshijnë ndërhyrje në stilin e jetesës dhe mbështetje mjekësore afatgjatë.
Një hap i rëndësishëm për barazinë në shëndet global
Nëse OBSH e përfshin këtë kategori medikamentesh në listën e ilaçeve thelbësore, mund të nxisë negociata për çmime të shkallëzuara, blerje të përbashkëta mes vendeve, dhe zgjerim të programeve të aksesit – siç ndodhi me ilaçet kundër HIV-it në vitin 2002.
Ky vendim potencial jo vetëm që reflekton rëndësinë gjithnjë në rritje të trajtimit të obezitetit, por edhe përpjekjen për të garantuar që zgjidhjet moderne të mos mbeten privilegj i vendeve të pasura.