Protestat në Serbi, të cilat filluan pas tragjedisë së nëntorit në stacionin hekurudhor në Novi Sad, ku humbën jetën 15 persona, vazhdojnë të shpërndahen në mbarë vendin, pavarësisht dorëheqjeve të kryeministrit Millosh Vuçeviç dhe kryetarit të Novi Sadit, Millan Gjuriq. Këto dorëheqje ishin ndër kërkesat fillestare të protestuesve, por ata kanë avancuar kërkesat e tyre dhe kërkojnë më shumë.
Protestuesit, përfshirë studentët, kanë theksuar se dorëheqja e Vuçeviçit dhe Gjuriqit nuk është mjaftueshëm për t’i dhënë fund protestave. Ata kanë kërkuar një sërë reformash dhe ndryshimesh në institucionet shtetërore, përfshirë kërkesa për transparencë në lidhje me rindërtimin e stacionit të Novi Sadit dhe ndjekjen penale të personave që sulmuan studentët gjatë protestave. Për më tepër, studentët kërkojnë rritjen e fondeve për universitetet shtetërore dhe hedhjen poshtë të akuzave kundër studentëve të arrestuar.
Ndërkohë, protestat janë përkrahur edhe nga bujqit, të cilët kanë bllokuar rrugët kryesore në Beograd. Pavarësisht deklaratave të presidentit serb, Aleksandar Vuçiç, që pretendon se të gjitha kërkesat e studentëve janë plotësuar, protestuesit insistojnë se ato nuk janë përmbushur dhe se institucionet serbe duhet të punojnë pa korrupsion dhe presion të jashtëm.
Një tjetër kërkesë e protestuesve është që të bëhet një hetim i thelluar lidhur me tragjedinë e Novi Sadit dhe korrupsionin që mund të ketë ndikuar në këtë ngjarje. Protestuesit kanë theksuar se ata nuk janë të interesuar për politikë, por për një shtet ku institucionet funksionojnë në mënyrë të pavarur dhe pa ndërhyrje.
Ndërkohë, përballë kërkesave të studentëve dhe zgjerimit të protestave, Qeveria serbe ka ndërmarrë disa hapa për të ulur tensionet, përfshirë një kërkesë për votëbesim në parlament më 29 janar. Megjithatë, shumë analistë dhe protesta e studentëve e konsiderojnë këtë kërkesë si një hap të paefektshëm për të qetësuar situatën.
Nëse Qeveria e Serbisë nuk miraton një përbërje të re brenda afatit të caktuar, mund të shpallen zgjedhje të reja parlamentare, një mundësi që mund të sjellë ndryshime të mëtejshme në peizazhin politik të vendit.






