Romë, 1 qershor 2025 – Një valë tronditjeje ka përfshirë Italinë, pasi një person, i cili pretendohet se është punonjës i Ministrisë së Arsimit dhe Meritës (MIM), ka shpërndarë një mesazh të tmerrshëm në rrjetet sociale, duke uruar që vajza 7-vjeçare e Kryeministres Giorgia Meloni të ketë “të njëjtin fat si Martina Carbonaro” – një vajzë nga Afragola e vrarë brutalisht nga partneri i saj.
Postimi, i përshkruar si “i frikshëm dhe i papranueshëm” nga partia Fratelli d’Italia, ka ndezur reagime të menjëhershme në mbarë vendin, duke ngjallur zemërim të thellë jo vetëm në radhët e qeverisë, por në gjithë spektrin politik italian.
Në një deklaratë publike të fortë dhe emocionale, Kryeministrja Giorgia Meloni theksoi se kjo nuk është thjesht një përplasje politike:
“Kjo nuk është një përplasje politike. Nuk është as zemërim. Është diçka më e errët, që tregon për një klimë të sëmurë, një urrejtje ideologjike, në të cilën gjithçka duket e lejueshme, madje edhe dëshira për vdekjen e një fëmije, vetëm për të sulmuar një prind. Dhe kundër kësaj klime të dhunshme, politika, e gjithë ajo, duhet të dijë të bashkohet. Sepse ka kufij që nuk duhen kaluar kurrë.”
Fjalët e Melonit gjetën jehonë në të gjitha forcat politike italiane, nga e djathta ekstreme te e majta progresiste, duke e cilësuar sulmin si një shkelje e rëndë e kufijve njerëzorë dhe etikë në komunikimin publik.
Ndërkohë, Ministri i Arsimit, Giuseppe Valditara, ka reaguar me vendosmëri, duke paralajmëruar se një hetim i brendshëm është në zhvillim, për të identifikuar autorin e postimit dhe për të marrë masa disiplinore apo ligjore ndaj tij.
“Do të ketë tolerancë zero ndaj çdo akti që përçon urrejtje, dhunë apo frikësim, veçanërisht nga njerëz që përfaqësojnë institucionet tona arsimore”, deklaroi Valditara.
Ngjarja ka ngritur alarmin mbi rrezikun në rritje të gjuhës së urrejtjes në rrjetet sociale, sidomos kur ajo shënjestron fëmijët, dhe ka rihapur debatin mbi etikën digjitale, përgjegjësinë institucionale dhe rolin e arsimit në edukimin qytetar.
Politika italiane ndodhet kështu përballë një momenti reflektimi, ku ndarja ideologjike është zëvendësuar përkohësisht nga një bashkim i rrallë për të mbrojtur kufijtë e dinjitetit njerëzor dhe të shoqërisë civile.






