Një ditë pas gjetjes së trupit të dekompozuar të Petro Seferit, 60-vjeçarit që u gjet i pajetë në banesën e tij në lagjen nr. 4 të Korçës, shoku i tij i fëmijërisë, Admir Sulejmani, rrëfen një histori të dhimbshme vetmie dhe braktisjeje nga shoqëria dhe institucionet.

Sulejmani tregon se Seferi vuante nga sëmundje të zemrës dhe tension i lartë, jetonte i vetëm dhe pa të ardhura. Gruaja dhe fëmijët e kishin lënë, ndërsa institucionet nuk e trajtonin me seriozitet. Ai kishte marrë kohët e fundit një kemp, por ndihma nuk i mjaftonte për të përballuar nevojat bazë.

“Jam rritur me të. Nga varfëria vdiq Petrika, nuk e trajtonte shteti… Ai dilte këtu, rrinte me ne, pinte ndonjë cigare, kërkonte ndihmë… nuk kishte asnjë mundësi. Ishte i dobët, duart i kishte të mavijosura, mezi fliste. Kishte rënë nga morali, nga çdo gjë,” rrëfen Sulejmani.

Sipas tij, Petro ishte i vetmuar totalisht, pavarësisht se kishte të afërm dhe familjarë, përfshirë motrën dhe nipin e njohur Rita Markos. Pamundësia ekonomike kishte bërë që ai të mos kishte ujë, drita e telefon, duke e lënë të izoluar dhe të pambrojtur.

“Ne nuk morëm vesh as për varrimin, as ku e çuan, as kur e varrosën. Ishte bërë vetëm kocka… 8 muaj i dekompozuar, njeri brenda 24 orëve shpërfytyrohet,” shton Sulejmani.

Ky rast tragjik ka shkaktuar reagime në Korçë dhe më gjerë, duke rikthyer në vëmendje nevojën për më shumë përkujdesje ndaj shtresave në nevojë dhe personave të vetmuar, që shpesh jetojnë në harresë totale.