Tiranë – Një denoncim i rëndë vjen nga ambientet e Spitalit të Traumës, një nga institucionet më të rëndësishme të sistemit shëndetësor në vend. Luan Rosaj, aktualisht shef i Auditit të Brendshëm në këtë spital, akuzohet se ushtron presion dhe shantazh të vazhdueshëm ndaj stafit mjekësor, me qëllim përfitime të paligjshme dhe ndikim të padrejtë mbi vendimmarrjet e brendshme.
Sipas burimeve të besueshme brenda institucionit, Rosaj ka ndërmarrë një seri kontrollesh që më shumë i ngjajnë një “turneu intimidues” sesa një procesi transparent auditimi. Mjekë dhe infermierë pohojnë se përballen me kërcënime për masa disiplinore dhe penalitete nëse nuk i përmbushin “kërkesat e papranueshme” të zyrtarit, të cilat nuk kanë asnjë bazë ligjore apo profesionale.
“Na kërcënon me heqje nga puna nëse nuk i japim atë që kërkon. Nuk ka asnjë shkelje, por gjithmonë gjen mënyra për të ushtruar presion,” – thotë një mjek i spitalit, që preferon të mbetet anonim nga frika e hakmarrjes.
Nuk është hera e parë që emri i Luan Rosajt përmendet në rrethana të tilla. Sipas informacioneve të grumbulluara, ai ka pasur një histori të ngarkuar me akuza për sjellje abuzive edhe në institucione të tjera publike, ku ka mbajtur të njëjtin rol kontrollues. Kolegët e përshkruajnë si një figurë konfliktuale, që përdor auditimin si mjet për presion dhe përfitim personal.
Burimet pohojnë se shpërdorimi i detyrës është kthyer në praktikë të zakonshme nga ana e tij, me përdorim të letrave anonime, përhapje thashethemesh apo kërcënime të drejtpërdrejta për ta frikësuar stafin. Klima në spital përshkruhet si e rëndë, me një atmosferë të përhershme frike dhe pasigurie, që ndikon drejtpërdrejt në shëndetin mendor dhe profesionalizmin e stafit mjekësor.
“Puna nën kërcënim nuk është mjekësi. Pacientët meritojnë një sistem të sigurt, jo një strukturë ku frika dominohet nga zyrtarë që abuzojnë me pushtetin,” – shprehet një tjetër punonjës me përvojë.
Pyetja që ngrihet me forcë është: si mundet një institucion i rëndësishëm si Spitali i Traumës të tolerojë një sjellje të tillë? Dhe më tej: a është në dijeni Ministria e Shëndetësisë për këtë situatë, dhe çfarë masash po merren për të ndaluar abuzimin dhe për të mbrojtur sigurinë e stafit dhe pacientëve?
Deri tani, nuk ka asnjë reagim zyrtar nga drejtuesit e spitalit apo nga autoritetet përkatëse. Megjithatë, dëshmitë që vijnë nga brenda këtij institucioni vital për shëndetin publik kërkojnë transparencë dhe hetim të menjëhershëm.






