Në më pak se tre vite, Elbasani është përgjakur nga 16 viktima të atentateve mafioze mes bandave rivale. Nëntë nga një krah, shtatë nga tjetri. Miq të dikurshëm, sot armiq të betuar, që nuk ngurruan të tradhtonin njëri-tjetrin pas shpine.
Gjithçka nisi në masakrën e Bradasheshit. Sipas rrëfimit të Erjon Alibejt, tashmë bashkëpunëtor i drejtësisë, “Vëllezërit Çopja, miq të hershëm tanët, ishin financuesit dhe urdhëruesit. Organizator ishte Mikael Qosja”.
Dhjetori i vitit 2018 shënoi kthesën: atentati i trefishtë ndaj Endrit Alibejt, xhaxhait të tij Arben Dylgjeri dhe turkut Erdal Durunay, ortak në trafikun e kokainës, hapi “kutinë e pandorës”. Intriga, pabesia dhe gjakderdhja nisën të dominojnë qytetin.
Në dëshminë e tij, Alibej përmend emrat që hynë në skenë: “Hajdar Çopja kishte kontaktuar me Mikael Kamamin. Ai ishte organizatori dhe njihte çunat: Talo Çelën, Altin Ndocin, Miri Kolën, Dorjan Shkozën…”.
Rrëfimi i tij kulmon me momentin kur mori lajmin për ekzekutimin e të afërmit. “Në atë çast, përballë më doli një BMW e bardhë X6. Në timon ishte Mikael Qosja, organizatori i vrasjes. Më pa drejt e nuk u ndal aty ku kishte synim të parkonte, por erdhi drejt meje. E pyeta a kishte ‘hekur’. Ai më tha jo. Unë nuk i fola më dhe shkova drejt vendit ku ndodhi ngjarja”.
Erjon Alibej, i pari që mbërriti në Bradashesh, përpara policisë dhe ambulancës, sot hedh dyshime se atentatorët nuk vepronin vetëm. “Mund të kenë pasur ndihmë edhe nga shteti”, thotë ai, duke zbuluar një botë të errët ku kufijtë mes krimit dhe institucioneve duken të paqarta.






