CIA ka dhënë detaje se si ishte organizuar spiunazhi shqiptar në vitin 1950. Përmes disa dokumenteve të dekalsifikuara, amerikanët paraqesin një panoramë të të gjitha shërbimeve të sigurisë që ndihmonin diktatorin Enver Hoxha në ruajtjen e regjimit komunist. Sigurimi i Shtetit kishte si pjesë të tij mbi 10 mijë qytetarë dhe 500 agjentë, ndërsa shërbime të tjera të sigurisë ishin gjithashtu pjesë e sistemit.
Prill 1949: Komiteti i Propagandës Anti-Kominform i Jugosllavisë
Në nëntor 1948, Jugosllavia krijoi Komitetin e Propagandës Anti-Kominform, i cili kishte për qëllim luftën kundër ndikimit sovjetik në Ballkan. Ky komitet dërgoi agjentë në Shqipëri dhe në vendet e tjera të bllokut sovjetik për të zhvilluar fushata anti-komuniste dhe për të krijuar fraksione anti-sovjetike në partinë komuniste. Agjentët e komitetit u angazhuan në përhapjen e propagandës anti-sovjetike, duke përdorur taktika si nxitja e nacionalizmit dhe kritikimin e politikave të Bashkimit Sovjetik.
Shkurt 1950: Sigurimi i Shtetit dhe Struktura e Sigurisë
Në Shqipërinë e vitit 1950, struktura e sigurisë ishte e organizuar në mënyrë të sofistikuar. Policia, e drejtuar nga lejtnant Feti Smokthina, kishte rreth 7,000 anëtarë dhe ishte përgjegjëse për ruajtjen e rendit të brendshëm. Sigurimi i Shtetit, një degë e Ministrisë së Brendshme, kishte rreth 500 oficerë dhe 10,000 anëtarë, të cilët ishin të angazhuar në spiunazhin e brendshëm dhe kundër-spiunazhin e huaj. Ata operonin pa uniforme dhe nuk ishin të vendosur në kazerma, duke vepruar nën mbikëqyrjen e Partisë Komuniste.
Arrestimet dhe Ekzekutimet (Maji 1950)
Më 18 maj 1950, 22 studentë dhe 10 priftërinj u arrestuan në Shkodër, ndërsa Viktor Volaci, vëllai i peshkopit të Shkodrës, u ekzekutua. Arrestimet u bënë pas zbulimit të një organizate demokristiane që vepronte kundër regjimit. Ky ishte një rast i parë i identifikimit të grupeve demokristiane në Shqipëri, të cilët mund të kishin lidhje me demokristanët në Itali.
Dhjetor 1952: Brigadat e Punës së Detyruar dhe Projektet e Bonifikimit të Tokave
Në kampin e përqendrimit në Kamëz, rreth 1,000 burra, gra dhe fëmijë të burgosur mbaheshin në kushte të rënda, të detyruar të punonin në projekte të ndryshme, përfshirë ndërtimin e kanaleve të ujitjes dhe rrugëve. Të burgosurit punonin 10 orë në ditë, duke përballuar kushtet më të vështira, duke përfshirë ushqimin e pamjaftueshëm dhe mungesën e mjekëve.
Maj 1954ss: Forcat Detare Sovjetike në Shqipëri
Bashkimi Sovjetik njoftoi se do të dërgonte tre luftanije në Shqipëri, një shenjë e mbështetjes sovjetike për Shqipërinë dhe një reagim ndaj mundësisë së krijimit të një aleance ushtarake në Ballkan mes Greqisë dhe Jugosllavisë. Ky veprim shënoi hyrjen e parë të forcave detare sovjetike në Mesdhe dhe ishte një manifestim i tensioneve të rritura në rajon.
Mars 1959: Tensionet Jugosllavo-Sovjetike dhe Shqipëria
Marrëdhëniet mes Jugosllavisë dhe bllokut sovjetik vazhduan të përkeqësoheshin, duke përfshirë tensione të mëdha me Shqipërinë. Shkëmbimi i akuzave dhe protestave mes Beogradit dhe Tiranës u intensifikua, ndërsa Jugosllavia vazhdoi të kërkonte mbështetje ndërkombëtare për të kundërshtuar presionet sovjetike. Tensionet ideologjike dhe politike midis Jugosllavisë dhe bllokut sovjetik ishin të theksuara dhe nuk dukeshin të zbutshme në afat të shpejtë.
Ky periudhë është një reflektim i dinamikave komplekse të sigurisë, propagandës dhe tensioneve ideologjike në rajon, ku Shqipëria luante një rol të rëndësishëm në kontekstin e Luftës së Ftohtë.