Në rubrikën “Një mesazh për ty” në emisionin “E diela shqiptare”, u bë publike një histori adoptimi e më shumë se gjysëm shekulli më parë, ku Holta e ftuara në studio takoi më në fund motrat dhe vëllain e saj biologjik, si dhe të ëmën.

Holta ka lindur 53 vite më parë në Vlorë me emrin Rozeta dhe është braktisur në shtëpinë e fëmijës kur ishte ende foshnje. Në moshën 20-vjeçare ajo ka mësuar të vërtetën tronditëse se ishte e adoptuar.

Nëna që e rriti quhej Jorgjie, njëlloj si ajo që e lindi. Duroi për shumë vite dhe më në fund vendosi që të kërkojë rrënjët e saj biologjike. Ka ardhur enkas nga Italia me djalin e saj Devisin për të mësuar të vërtetën. Djali nuk e di që aty ku është ulur në publik, afër tij janë dy tezet, motrat nga nëna të Holtës. As ajo nuk e di ende që nëna jeton dhe se ka dy motra që po e ndjekin rrëfimin e saj në studio.

Pjesë nga biseda:

Ardit Gjebrea: Mamaja e Devisit quhet Holta. Në moshën 5-vjeçare ajo është adoptuar nga një zonjë me emrin Jorgjia edhe nëna biologjike quhet Jorgjia. Ajo sot ka ardhur, por nuk ka ardhur vetëm. Jorgjia, nëna e Holtës ka 3 fëmijë, 2 vajza dhe një djalë. Ajo ka ardhur së bashku me 2 vajzat dhe ato nuk e dinë se kush i ka ftuar dhe kush ka ardhur. Unë do t’i ftoj tezet e Devisit dhe do t’i ul pranë tij, ndërkohë që ato nuk dinë gjë prej gjëje.

Unë tani do të futem në publik sepse do të takoj një djalë me emrin Devis. Do të takoj Devisin sepse ai ka ardhur së bashku me nënën e tij, ajo quhet Holta dhe ka ardhur sot për të kërkuar nënën biologjike.

Ardit Gjebrea: Ti e di përse ka ardhur nëna jote këtu apo jo?

Devis: Po.

Ardit Gjebrea: Pse ka ardhur nëna jote këtu?

Devis: Për të ëmën.

Ardit Gjebrea: Ti e di historinë apo jo?

Devis: Po, po ma kanë thënë. Të gjithën jo, por atë që më kanë thënë.

Holta mbërrin në studio dhe tregon arsyen pse ka ardhur në rubrikën “Ka një mesazh për ty” të emisionit “E diela shqiptare”.

Ardit Gjebrea: Më trego pak pse ke ardhur sot.

Holta: Jam rritur në një familje shumë të mirë nga mami dhe babai im me një gëzim dhe dashuri të pafund.

Ardit Gjebrea: Jetojnë?

Holta: Babai jo, ka ndërruar jetë në vitin 1999. Mami në Prill bën 96 vjeçe. Kam qenë nga mosha 20-vjeçare, në shtëpi isha vetëm unë dhe mami. Kam qenë shumë kapriçoze, filluam të bënim ca fjalë me mamin. Në fjalë e sipër edhe duke qarë më tha: Ti nuk më dëgjon se nuk je gjaku im. U habita, ngela e shtangur. Në fillim i thashë se pse ma the. Ajo ma tregoi duke qarë, në atë moment dhe nuk u ndjeva mirë. Mami duke qarë po më shpejgonte të gjithë historinë që mua më kanë marrë dhe kam qenë 5-6 vjeç se ka qenë Dhjetori i 1973. Më kërkoi dhe falje sepse më tha se kishte kujtuar se e dija.

Ardit Gjebrea: Është djali i Holtës këtu dhe dy zonjat pranë djalit tënd e di kush janë? Janë motrat e tua. Ti sot mëson se ke dy motra dhe një vëlla.

Holta: Nga një vajzë e vetme që unë e kam patur shumë qejf familjen e madhe.

Alketa dhe Ermira: Ngjajmë pak nga sytë.

Holta: Të ju them një gjë: I ati i Devisit i ka sytë bojëqielli dhe unë i kam bojëkafe. Më kanë thënë që në fisin tënd me siguri Holta kam me sy bojëqielli. Unë me atë atin e Devisit u dashurova nga sytë bojëqielli sepse më pëlqejnë shumë. Pyetja ime është: Ju e dinit?

Ermira: E kemi mësuar shumë të vogla.

Holta: Pse nuk më keni kërkuar?

Alketa: Sepse na kishin thënë që ju kishit vdekur e vogël nga i ftohti.

Holta: Jo, nuk është e vërtetë.

Ermira: Babai të ka kërkuar dhe kështu i kishin thënë.

Holta: Jo, këtë nuk e dija.

Alketa: Mamaja kishte lënë deklaratë që të mos adoptoheshe dhe të mos të të merrte asnjë njeri do vinte të të merrte.

Holta: Mamit i kanë thënë në shtëpinë e fëmijës që ka qenë një vajzë që ka qarë shumë kur më ka lënë dhe një edukatore e shtëpisë së fëmijës ka qarë shumë. Mami im quhet Jorgjia?

Nga ana tjetër, mamaja e Holtës, Jorgjia ishte një vajzë shumë e re në moshë kur u dashurua me një person me të cilin nuk u kurorëzua as pasi mësoi se ishte shtatëzënë. Në rrethana të tilla ajo u detyrua t’a lërë vajzën e saj Rozeta në shtëpinë e fëmijës në Vlorë 53 vite më parë. E pa pak herë deri në moshën 3 vjeçare e më pas i thanë se vajza kishte vdekur. E kërkoi gjithë jetën me ndjesinë e fortë prej nëne se vajza e saj jetonte diku por nuk e gjeti dot… Po Holta si do reagojë nga rrëfimi i nënës?

Jorgjia: Kam dhe një fëmijë, gjithë jetën e kam pasur një të shkuar të hidhur. Kam qenë e fejuar, u ndamë. Me atë lindëm një vajzë.